Slowcation is de opkomende term voor een vakantie waarop je een diepgaandere connectie met de bestemming aangaat. Geen gehaast om een lange lijst van activiteiten en plekken afgewerkt te krijgen, maar wel alles met mate. Beleving is hier de kern van alles. Heb je immers wel écht gereisd als je de cultuur niet bewust in jezelf hebt opgenomen? Van contact zoeken met de lokale bevolking tot toeristenvallen vermijden: deze jongste interpretatie van reizen heeft heel wat te zeggen. Meer dan een type van reis gaat het hier eerder om een perspectief. Het onderliggende idee is dat een vakantie je achteraf een vredig gevoel moet bezorgen en je met hernieuwde energie thuis opnieuw aan je dagelijkse routines begint. Het lijkt wel een ongeschreven regel te zijn geworden dat je je reis enkel optimaal invult wanneer je je tijd en energielevel lichtjes overschat. Te veel plannen en te hoge verwachtingen kunnen een druk veroorzaken en voor een nieuwe soort vermoeidheid en stress gaan zorgen, iets wat je op vakantie net wil vermijden. Meer tijd en minder overdaad: dat is hoe je het concept in een notendop kan vatten. Net omdat in vele gevallen het dagelijkse level vol prikkels, verplichtingen en gehaast zit, hebben we het gevoel dat we onze vakanties zo nuttig en efficiënt mogelijk moeten inplannen. We willen het onderste uit de kan halen maar vergeten daardoor op te gaan in het huidige moment. Door soms te veel in te plannen in een beperkt aantal dagen, ontwikkelen we zelfs op vakantie een gejaagd ritme dat vermijdt dat we ons werkelijk loskoppelen van de stress van het thuisfront. Met slowcations proberen we dat tij te keren. Waarom zou je immers de moeite doen om naar een ander land te gaan als je daar in dezelfde patronen vervalt als anders? In plaats van je bestemming zoveel en zo snel mogelijk te ontdekken, ervaar je een plek net intenser wanneer je er bewuster de tijd voor neemt en de lat minder hoog legt.